Sunday, December 31, 2006

โปสการ์ด ให้ทุกคน

ขออีกนิดละกันน่า มีการ์ดฝีมือเห่ยๆๆของผมมาฝาก เรื่องมันมีอยู่ว่าที่โครงการของผม มีการ์ดส่งมาให้ทุกปีแล้วเราก้ม่ายเคยไส่งกลับเลย จาบอกว่าม่ายมีเวลาก็ม่ายช่าย เพราะถ้าจะทำอะไรมันก็ทำได้อยู่แล้ว ปีนี้เลิกดี เลยขอลงมือหน่อย

ขั้นตอนทำการ์ดของเราง่ายมากกกกกกก
1.เริ่มคุยคอนเซบการ์ดกัน ( คุยกันสองคน แล้วลงมือทำเลย )
2.ออกตามล่าหาใบไม้สวยๆสักคนละ สองสามใบ
3.เตรียมกระดาษA4 มา สีเทียน แค่นี้เอง
4.เอากระดาษทับลงบนใบไม้ เอาสีเทียนระบายลงไปก็จะได้รูปใบไม้ มา
5.หลังจากนั้นก็จัดการถ่ายภาพเพื่อนำลงคอมตกแต่ง
6.ตัดต่อ ตกแต่ เพิ่มข้อความอีกนิดหน่อย
7.เย้ๆๆๆๆได้การ์ดที่คิดว่าสวยแล้ว

ทำออกมาสีแบบ แต่ว่าข้อความแตกต่างออกไปเปง แปดแบบ
อวดดดดดดกันหน่อย อิอิอิ









หัวมัน

หวัดดีเช้าวันใหม่ แบบมึนๆ



เมื่อสองวันก่อน สงสัยผมเองที่มึน นึกว่าเปงวันที่สามสิบเอดแล้วแต่ความจิงวันที่มันถูกแล้ว แม่งกรูโครตเบรอเลย เมื่อคืนวันที่สามสิบเอด หลายคนคงออกไปเค้าดาว สนุกสนานกัน ผมก็เช่นกันคับ แต่ต้องเสียจัยกับคนกรุงเทพด้วยกับเหตุการวางระเบิดที่เกิดขึ้น

เมื่อวานนัดเพื่อนไว้ว่าจะออกไปฉลองกัน แต่มนก็เปงเรืองปกติของพวกเรานะคับที่จะออกไปกินเหล้ากัน แต่ว่าวันนี้มันก็พิเศษหน่อย เด็กๆๆเยอะเลยซะงั้น ม่ายใช่นะคับ ก็นัดเพื่อนไว้ตอนสามทุ่มตรง แต่ว่าผมเจอปัญหานิดหน่อยที่หลานชาย ดันมามีเรื่องทะเลาะกับแฟนแล้วเลิกกัน ดูดิคับว่ามันหาวันเลิกกันได้ดีแค่ไหน ก็เซงโครตอะ เพราะว่าทำให้ผมเสียเวลาไปรับมัน แล้วเมื่อคืนแม่งรัยวะ ไปหาโรงแรมให้มันพัก แม่งไปหาประมาณ ห้าโรงแรมอะ เต็มหมดคับ สงสัยเมื่อคืนกะเสียตัวกันเต็มที่ซะงั้น ยังไม่พอคับ ผับที่ผมไป กว่าจะได้โต๊ะไปตรเวนกันมาสก สี่ห้าผับได้ กว่าจะได้หนุกกัน เมื่อคืนสำหรับมแล้วมันเป็นคืนที่ไม่สนุกที่สุด แต่ก็ยังดีที่ได้ออกไปข้างนอกไปเจอผู้คนบ้างม่ายอยากอยู่บ้านคนเดียว มองไปงไหนก็ไม่มีใคร กลัวตัวเองร้องไห้ต่างหากหละ ห้าห้าห้า

วันนี้เป็นวันแรกของปี นอนประมาณตี่สี่ได้คับเมื่อคืน เช้ามาโทราบแม่งรัยนักหนาวะ เริ่มที่พี่สาวโทรมาบอกให้ซื้อของให้หน่อย ตามมาด้วยหลานชายตัวดี แล้วก็พี่นงคราญโทรมาเรื่องประชุมวางแผนงานค่ายเยาวชน แต่เหอะๆๆผมยังไม่ได้กลับสำนักงานเลยขอเลื่อนอกไปอีกสองวัน

เตือนตัวเอง อย่าลืมโทรนัดอีก 6 เครือข่ายที่เหลือให้เลื่อนประชุมมาเป็นวันที่ สิบ มกราแทน เพราะว่าส่วนกลางจะลงมาประชุมด้วย

โอเคต่อ คิดถึงเพื่อนๆจังเลย

ม่ายเข้าจัยว่าทำมัยชอบโทโหเวลาคุยกับแม่ เพราะว่าแม่คุยม่ายค่อยรู้เรื่องหรือว่ารัยก็ม่ายรู้ ทำไมมีความรู้สึกที่มันยังงัยม่ายรู้ เบื่อ เซงตัวเองจัง ผมรู้ตัวนะคับว่าเปงลูกที่ไม่ดี ไม่เอาไหน แต่ผมก็อยากให้เค้ารับรู้ว่าผมรักพวกเค้ามากก แต่ว่าผมก็เปงแค่เด็กวัยรุ่นที่ ยังไมยอมโตเหมือนคนอื่นก็ท่านั้นเอง ก็รอวันอะคับผมทำตัวเองได้แต่ทำไมผมไม่ทำ นี่แหละนะ มนุษย์ ผมน่าจะถือโอสนี้ ปรับปรุงนิสัยเดิมๆของตัวเองซะใหม่ เพื่อต้อนรับปีใหม่ เผื่ออะไรจะดีขึ้นบ้าง

มีหมอดูแนะนำให้ผมไปเปลี่ยน นามสกุล ให้เปงนามสกุลของแม่ ซึ่งก็คือ " บุญมี " ผมก็อยากเปลี่ยนนะแต่ที่เขต แม่งโครตเรื่องมากเลย ผมเลยเลิกคิดไป เพราะว่าจะไปเปลี่ยนมาแล้วครั้งหนึ่ง

วันนี้จากลับบ้านขอไปเจอหน้าพ่อแม่ญาติพี่น้องหน่อย เพราะว่าโดนด่ามาหลายวันแล้วว่ามัยม่ายกลับบ้านบ้าง ม่ายมีความสำคัญบ้าง เหอะจะบ้าตาย ก็วันนี้ละกัน ทำได้ทำให้ดีที่สุดละกัน

ต้องมีสักวันที่ผมจารวบรวมรูป ขอสองบาท แน่ๆๆๆ


หัวมัน


คิดถึงเธอทุกที ที่อยู่คนเดียว

ม่ายช่ายแค่มึงคนเดียวหลอกเพื่อนที่รู้สึกเหงาเพราะไม่มีใครในวันนี้ กูเองเหมือนมีคนล้อมรอบตัวเองมากมายแต่กูก็มีความรู้สึกนี้ เช่นกัน คำถามที่เกิดขึ้นเสมอ คือ ทำไมกูยังต้องคิดถึงมันอยู่ ทำไมยังต้องร้องไห้ ทำไมต้องคอยถามข่าวคราวมันอยู่เสมอ ทำไมยังอยากโทร อยากคุย ทั้งๆที่มันไม่มีทางจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เราทำได้ คือเก็บความทรงจำดีๆๆเหล่านั้นไว้ แค่คำว่า ผมคิดถึงคุณ ยังพูดออกมาไม่ได้เลย ทรมานจัง แต่ไม่เป็นรัย ขอให้ผมคิดถึงคุณ มีคุณ อย่างนี้ต่อไปละกัน นะคับ

คิดถึงเธอทุกที ที่อยู่คนเดียว

ตะวันลับฟ้าเมื่อตอนเย็นๆ จะเป็นเวลาที่ใจหาย
ปลายท้องฟ้ากับแดดรำไร ฉันเหมือน ใจจะขาด
ยังกังวล ห่วงใครบางคน ที่ไม่อาจพบและเจอ
คิดถึงเธอทุกที ที่อยู่คนเดียว

*ไม่เคยได้รู้ว่าเธอเป็นไง
ข่าวคราวเงียบหายเมื่อจากกัน
เธอมีใครมาแทนที่ฉัน แล้วเขาดีหรือเปล่า
มีฉันไหม เวลาที่ฝัน หรือว่าลืมทุกเรื่องราว
(ยัง) คิดถึงฉันหรือเปล่า เมื่ออยู่คนเดียว

**ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เธอไม่อยู่ ชีวิตดูเปลี่ยนไป
ยังอ้างว้างยังเสียใจ เหลือเพียงแต่ความเงียบเหงา
ยังคิดถึงวันที่ผ่าน วันที่มีแต่เรา
แต่วันนี้มันว่างเปล่าเหงาจับใจ คิดถึงเธอรู้ไหม

(ยัง) คิดถึงเธอทุกที ที่อยู่คนเดียว